Leven met spina bifida in Kenia
Geboren worden met spina bifida in een klein Noord-Keniaans dorpje waar men amper begreep wat een handicap was. Het was het lot van Francesca Naijipu. Hier lees je hoe ze haar problemen in haar kindertijd overwon, en daarna werk (en liefde) vond.
“Als kind hield niemand van me,” vertelt Francesca. Haar vader verstootte haar en de gemeenschap waarin ze leefde beschouwde haar als een vloek. Ze werd vaak alleen gelaten als haar familie er op uit trok. Om naar school te gaan, moest ze twee uur lopen. Door haar spina bifida ging dat erg moeizaam. Ze kreeg ontstekingen in haar benen die zich tot ernstige infecties ontwikkelden. Soms kon ze maanden niet naar school gaan. In haar klas had ze geen echte vriendjes: kinderen bleven uit haar buurt door haar incontinentie. Toen Francesca 12 was, besloot ze haar dagen door te brengen onder een boom bij haar huis.
Van een betere gezondheid
Tot haar nonkel haar meenam naar BethanyKids in het ziekenhuis van Kijabe. Daar kreeg ze voor het eerst inzicht in haar handicap, en hoe die verbonden was met haar lichamelijke problemen. Voor een wonde aan haar voet die maar niet genas, bleek een amputatie de beste oplossing. Ze kreeg een kunstbeen en een beugel om beter te kunnen lopen. Francesca werd baas over haar blaas door ons continentie management programma.
“Toen ik proper en droog werd, voelde ik me opnieuw een waardevol mens met een behoefte aan leven: geaccepteerd voor wie ik ben, zelfverzekerd en gemotiveerd door de tweede kans die ik had gekregen.” In deze nieuwe fase van haar leven kiest Francesca nog een andere opportuniteit: het ziekenhuis biedt haar een baan aan als kinderbegeleidster.
Naar een echt leven
Vandaag is Francesca nog altijd aan de slag in Joy Town, een school voor kinderen met een handicap. Op die school zijn meer dan 80 kinderen met haar handicap, spina bifida. Ze ondersteunt er ouders in hun rol hun kinderen te begeleiden naar een betekenisvol leven, iets wat ze zelf als kind erg heeft gemist. Ze geeft CIC-trainingen en opleidingen rond huidverzorging. “Ik ben Child-Help zeer dankbaar voor de kennis en skills die ik opdeed via conferenties, seminaries en workshops van de voorbije jaren.”
Francesca vertelt ook nog dit: “Ik kan wandelen, werken en geld verdienen. Dus ik kon ook de liefde vinden. De eerste keer dat iemand zei : “ik hou van jou,” geloofde ik het niet. Van mij houden? Met mijn handicap? Maar het kan, ik ben het levende bewijs: ik ben gelukkig gehuwd en samen kregen we ook een schat van een zoon!”
Francesca’s getuigenis kan je ook bekijken op
Met de hulp van Child-Help zette Francesca Naijipu haar eerste stappen naar een droog en sociaal leven.
Ook helpen?
